آشنايي با تفريحات زمستاني در فرانسه و معرفي منطقه ديدني يونگفراو سوئيس

منطقه ديدني يونگفراو سوئيس

Jungfrau ( ترجمه شده "دوشيزه، باكره")، در ارتفاع 4158 متري ( 13642 فوت) يكي از قله هاي اصلي كوه هاي آلپ برن است كه بين كانتون شمالي برن و كانتون جنوبي واله ، در نيمه راه بين اينترلاكن و فيش قرار دارد. Jungfrau همراه با Eiger و Mönch ديوار عظيمي از كوه ها را مشرف به برنز اوبرلند و فلات سوئيس ، يكي از متمايزترين مناظر كوه هاي آلپ سوئيس ، تشكيل مي دهد.

منطقه ديدني يونگفراو سوئيس :

اين قله براي اولين بار در 3 آگوست 1811 توسط برادران ماير از آرائو و دو شكارچي بابونه از واليس رسيد. اين صعود به دنبال يك سفر طولاني بر فراز يخچال ها و گردنه هاي مرتفع كوه هاي آلپ برن بود. تا سال 1865 بود كه مسير مستقيم تري در سمت شمالي باز شد.

ساخت راه‌آهن Jungfrau در اوايل قرن بيستم، كه Kleine Scheidegg را به Jungfraujoch ، زين بين Mönch و Jungfrau متصل مي‌كند، اين منطقه را به يكي از پربازديدترين مكان‌هاي آلپ تبديل كرد. همراه با يخچال Aletsch در جنوب، Jungfrau بخشي از منطقه Jungfrau-Aletsch است كه در سال 2001 به عنوان ميراث جهاني اعلام شد.

نام Jungfrau ("دوشيزه، باكره")، كه به بلندترين كوه از سه كوه برجسته مشرف به منطقه اينترلاكن، همراه با Mönch ("راهب") و Eiger ("غرب") اشاره دارد، به احتمال زياد از نام Jungfrauenberg كه به Wengernalp داده شده است، علفزار آلپي كه مستقيماً رو به سمت شمال عظيم Jungfrau، در سراسر تنگه Trummelbach قرار دارد. ونگرنالپ به خاطر راهبه هاي صومعه اينترلاكن ، صاحب تاريخي آن، به اين نام خوانده شد. برخلاف تصور رايج، اين نام از ظاهر كوه پوشيده از برف نشأت نمي گيرد، كوهي كه شبيه يك زن محجبه است.

قله "باكره" در رمانتيسم اواخر قرن 18 تا 19 به شدت به عنوان "الهه" يا "كاهنه" رمانتيك شد. قله آن كه غيرقابل دسترس تلقي مي شد، تا قرن نوزدهم دست نخورده باقي ماند. پس از اولين صعود در سال 1811 توسط يوهان رودولف ماير، كوهنورد سوئيسي، اين قله به شوخي به عنوان "Mme Meyer" (خانم ماير) ناميده شد. [1] [2]

از نظر سياسي، Jungfrau (و توده آن) بين شهرداري هاي Lauterbrunnen (برن) و Fieschertal (Valais) تقسيم شده است. اين سومين كوه مرتفع آلپ برن پس از Finsteraarhorn و Aletschhorn در نزديكي آن است كه به ترتيب 12 و 8 كيلومتر (7.5 و 5 مايل) دورتر هستند. [3] اما از درياچه تون ، و بخش بزرگ‌تري از كانتون برن، برجسته‌ترين و نزديك‌ترين قله برنز اوبرلند است. با اختلاف ارتفاع 3600 متري (11800 فوت) بين قله و شهر اينترلاكن. اين، و شيب شديد جبهه شمالي، شهرت اوليه را براي غيرقابل دسترس بودن براي آن تضمين كرد.

تفريحات زمستاني در فرانسه

فرانسه كشور تفريحات عالي و پنيرهاي خوشمزه، محبوب‌ترين مقصد گردشگري دنياست. سالانه 82 ميليون توريست خارجي از فرانسه ديدن مي‌كنند.

فرانسه جاذبه‌هاي ديدني متعددي دارد، كشوري است كه هر كسي با هر سليقه ‌اي كه به اين كشور سفر كند، قطعا با خاطرات و تجربيات لذت ‌بخش باز مي‌‌گردد و يكي از مقاصد گردشگري محبوب در دنيا است.

در فرانسه همچنين امكانات زيادي براي ورزش‌هاي زمستاني مهياست و داراي فرهنگي غني با غذاها و نوشيدني‌هاي خوشمزه مي‌باشد كه از اين لحاظ نيز در دنيا معروف است.

برج ايفل

برج ايفل سمبل شهر پاريس، در ميدان شان دو مارس قرار گرفته و تقريبا از همه جاي شهر پيداست، و مسلما يكي از بهترين سرگرمي‌هاي گردشگران در پاريس، عكس گرفتن با اين برج زيباست.

اين برج توسط گوستاو در سال ۱۸۸۹ و براي نمايشگاه بين المللي معماري پاريس ساخته شد و امروزه به يكي از مشهورترين بناهاي دنيا تبديل شده است. ساخت برج ايفل بيش از ۲ سال طول كشيده و كل برج بيش از ۱۰ هزار تن وزن دارد. ارتفاع برج ايفل 324 متر، كه هنوز هم بلند‌ترين ساختمان پاريس است. از زمان ساخت ايفل تا كنون حدود 200 ميليون نفر از آن ديدن كرده‌اند.

برج ايفل به دليل حجم زياد توريستي كه براي ديدن اين برج به پاريس مي‌آيند را به يكي از پول ساز ترين جاذبه‌هاي توريستي دنيا تبديل كرده است.

پيست اسكي وال دي ايزر Val dIsere

پيست اسكي وال دي ايزر در جنوب شرق فرانسه و در نزديكي مزر ايتاليا قرار دارد كه خود يكي از جاذبه‌هاي اين منطقه و تفريحات زمستاني در فرانسه براي اسكي بازها‌ است. پيست اسكي وال دي ايزر ميزبان مسابقات اسكي مردان در دو رشته اسكي در سراشيبي و اسكي سرعت در المپيك زمستاني سال 1992 بوده و از همان زمان شهرت جهاني پيدا كرده است.

اين پيست اسكي همچنين به طور منظم ميزبان مسابقات قهرماني جهان مي‌باشد. در روستاي زيباي مجاور اين پيست اسكي 1800 سكنه زندگي مي‌كنند كه البته در زمستان تعدادشان به 15 كاهش مي‌يابد.

پل قديمي پونت دوگارد

پل پونت دوگارد، يك بناي ياد‌بود رومي است كه در قرن اول ميلادي روي رود گاردون در جنوب فرانسه با سنگ‌هاي آهكي زرد ساخته شده است.

اين پل در اصل براي آب‌رساني به شهر نايمز (Nîmes) طراحي شد و هر يك از اين سه مجراي آب، داراي ۵۰ متر ارتفاع هستند. طول پل پونت دوگارد 49 متر است و طولاني‌ترين پل در زمان روم باستان به حساب مي‌آمد. پل پونت دوگارد در سال۱۸۴۰، توسط دولت فرانسه به عنوان عمارت تاريخي اعلام گرديد و همچنين در سال ۱۹۸۵ به فهرست ميراث جهاني يونسكو اضافه شد.

كليساي سكره كُر

اين كليسا در قسمت شمالي در قلب شهر پاريس كشور فرانسه مركز اين شهر قرار دارد. كليساي سكره كر يكي از پر بازديدترين اماكن ديدني اين شهر است به نحوي كه تعداد اين بازديد كنندگان به ميليون‌ها نفر در سال مي‌رسد.

اين مكان داراي تاريخ پيچيده‌اي از زمان بت‌پرستي قرون وسطي و انقلاب فرانسه بوده و در حال حاضر يك مركز فرهنگي در اين محله مشهور است.

اين بنا در سال 1919 ساخته شده و يكي از شناخته شده ترين ساختمان‌هاي پاريس مي باشد. از قسمت بالايي اين بنا و از ارتفاع 130 متري، بازديد‌ كنندگان مي‌توانند يكي از زيباترين تصاوير پانوراميك از پاريس را ببينند. معماري باشكوه روم با رنگ سفيد عاجي شناخته مي‌شود، اين كليسا نيز به اين رنگ است. داخل ساختمان با موزاييك‌هاي به مساحت 480 متر مربع تزيين شده است. سرداب كليسا نيز ارزش بازديد دارد .